Fundusz Pracy powstał po to, aby przeciwdziałać bezrobociu. Składają się na niego przede wszystkim składki obowiązkowe płacone przez pracowników. Jeśli więc ktoś zastanawia się, skąd brane są pieniądze na zasiłki dla bezrobotnych, to finansuje je właśnie Fundusz Pracy. Co dokładnie jest finansowane i kiedy nie trzeba płacić owych składek?
Nie zawsze składki na Fundusz Pracy są obowiązkowe
Chociaż opłacenie składek na Fundusz Pracy jest obowiązkowe, to jednak istnieją pewne wyjątki od reguły. Przewidziano bowiem zwolnienie z konieczności opłacania składek w przypadku konkretnych grup. Z obowiązku tego zwolnieni są nowi przedsiębiorcy, czyli osoby prowadzące własną działalność gospodarczą krócej niż dwadzieścia cztery miesiące. Jednocześnie tacy przedsiębiorcy mogą liczyć na płacenie małego ZUS. Brak konieczności płacenia składek na FP wynika z tego, że w ich przypadku podstawa wymiaru składek jest niższa od kwoty minimalnego wynagrodzenia.
Zwolnione z opłacania składek na FP są także kobiety powyżej 55 roku życia oraz mężczyźni mający co najmniej 60 lat. Warto tutaj dodać, że wysokość osiąganego dochodu nie odgrywa w przypadku tych osób żadnej roli, a uzyskane zwolnienie jest bezterminowe.
Pracodawcy nie muszą opłacać składek na Fundusz Pracy w przypadku pracowników wracających do pracy po urlopie macierzyńskim czy wychowawczym i to przez okres aż trzech lat. Dotyczy to także pracownic mających co najmniej 55 lat i pracowników w przedziale wiekowych od 60 lat wzwyż. To samo tyczy się pracowników mających co najmniej 50 lat i zatrudnionych na umowę o pracę, które przed zatrudnianiem były zarejestrowane w Urzędzie Pracy przez co najmniej trzydzieści dni.
Na co są przeznaczane są środki zgromadzone w FP?
Fundusz został powołany między innymi do finansowania kosztów badań lekarskich/psychologicznych/specjalistycznych, kosztów wynagrodzeń dla młodocianych pracowników na umowie o pracę, pożyczek na sfinansowanie kosztów szkolenia, kosztów przejazdów, refundację kosztów wyposażenia/doposażenia stanowiska pracy dla bezrobotnej osoby, stypendiów, kosztów przygotowania zawodowego dorosłych, kosztów tworzenia centrów aktywizacji, zasiłków dla bezrobotnych, składek na ubezpieczenia społeczne dla bezrobotnych, kosztów wyposażenia klubów pracy, kosztów szkoleń pracowników, kosztów zakwaterowania i wyżywienia czy też dodatków aktywizacyjnych. Oczywiście są to tylko przykłady kosztów, które pokrywane są ze środków zgromadzonych w Funduszu Pracy.
